หวัดดีจ้า ก่อนอื่นก็ thanks หลายๆ เด้อคุณเปิ้ลนึกว่าจะไม่มาทักทายกันสะอีก
..........(^-^)V............
ตอนแรกว่าจะไปหัดทำ photoshop ให้ดีๆ ก่อนจะได้เอารูปสวยๆพร้อมกับการแต่งที่แสนเลิศมาโชว์สะหน่อย แต่พบว่าถ้าต้องรอฝีมือด้าน photoshop คาดว่าอีกเดือนก็ยังไม่ได้มาเล่าประสบการณ์ที่ผ่านมาให้เพื่อนๆ ฟังแน่ๆ ซึ่งตอนนี้ก็ลืมๆ ไปเยอะแล้วด้วยดิ
เอาเป็นว่า เริ่มเล่าเลยละกัน ส่วนภาพก็ทนๆ ดูไปก่อนนะ แล้วจะได้ดูวิวัฒนาการในการใช้ photoshop ของเราไปด้วยไง แบบว่าต่อไปภาพน่าจะสวยขึ้นเรื่อยๆ
เริ่มจากช่วงที่เราทำงานที่บริษัทญี่ปุ่น ก็มีโอกาสอันแสนจะดีเลิศ นั่นคือบริษัทส่งเราไป
ฝึกงานที่ญี่ปุ่น 8 เดือน โฮ้....ฮ่าๆๆๆ ....เรื่องฝึกงงฝึกงานไม่สนโว๊ย แต่เรื่องได้เที่ยวเนี่ย
ชอบมาก เลยตอบตกลงพร้อมเซ็นสัญญาผูกมัดไปแบบด่วนโดยไม่อ่านสัญญาเลยคับผม
(ไม่สนโว๊ย ตรูจะไปเที่ยว อิอิอิ....ตอนนั้นคิดแค่นี้จริงๆ นะ ก็บอกแล้วว่าคนมันชอบเที่ยว)
และในที่สุดวันนั้นก็มาถึง ประมาณปลายเดือนมกราคม สาวน้อยโฮชิ (โฮชิแปลว่าดาวนะ ถ้าเขียนและจำไม่ผิดนะ ต่อไปเราก็จะเป็นสาวน้อยโฮชิ มาเล่าเรื่องอะนะ) ก็ได้เริ่มต้นความฝัน จากลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา เพื่อ
ไปสู่ดินแดนแห่งทุ่งซากุระ โอ้.....(อย่าเพิ่งเกิดอาการอยากจะอาเจียนนะเพื่อนๆ เผอิญ
อารมณ์เรากะลังสุนทรีย์เลยอ่ะ ) ตอนอยู่บนเครื่องเราก็ตื่นเต้นมาก เลยหลับไปตลอดทางเลย
(แกตื่นเต้นไงเนี่ยนอนไปตลอดทาง) ก็แบบว่าเด็กกำลังโตนะ ต้องการการพักผ่อนที่เพียงพอ
แต่เมื่อถึงน่านฟ้าญี่ปุ่นเราก็ลืมตาตื่นขึ้นมาในทันใด (ก็คนมันรู้จังหวะเวลาอะนะ) แล้วเราก็ได้
กรี๊ดกร๊าด อิอิ เพราะกัปตันประกาศว่า ที่ด้านซ้ายของท่านจะมองเห็นภูเขาไปฟูจิ นะ กรุณาลืม
ตาตื่นขึ้นมาดูด้วย (อะ ทำไมกัปตันรู้ว่าตรูหลับฟะเนี่ย ปลุกตรูตื่นมาดูด้วย) แล้วเราก็ได้เห็น
ฟูจิ เป็นครั้งแรกจ้า สวยดีนะ เลยรีบถ่ายรูปใหญ่เลย (ไม่รู้เขาห้ามป่าว แต่เห็นคนอื่นถ่ายได้นี่หว่า
แล้วตรูจะน้อยหน้าได้อย่างไร เลยถ่ายรูปมาด้วยล่ะ) เพื่อนๆ ดูที่รูปนะ เห็นฟูจิป่าว ง่วงแล้วขอไปนอน
ก่อนนะ แล้วจะมาเล่าใหม่ (เมื่อไหร่จะจบละเนี่ย วันนี้ยังอยุ่บนเครื่องอยู่เลยอ่ะ)
